کد مطلب:223708 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
فضائل حضرت امام رضا
از میان چهل نفر اولاد حضرت موسی بن جعفر بنص صریح امام هفتم و وصیت نامه متواتر و متقن آن حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام برجسته ترین مردم با فضیلت آن خاندان بود كه لباس ولایت بقامت او راست آمد.
گفته شد كه از تاریخ شهادت امام موسی علیه السلام (25 رجب سال 183 تا سال 202) قریب بیست سال مدت امامت حضرت ثامن الحجج بوده كه باید 14 سال هم باین مدت افزود و آن دوره تبعید و تحت نظر و زندانی بودن حضرت موسی بن جعفر علیه السلام می باشد در این مدت 25 سال امام رضا علیه السلام كه از سن بیست سالگی آنحضرت شروع می شود در جامعه مسلمانان جهان مخصوصا در مدینه و مكه و عراق شهرتی بسزا داشت و مردمی كه برای تشرف حضور امام هفتم می رفتند و موفق نمی شدند از محضر علمی و مكتب اخلاقی امام رضا علیه السلام استفاده می كردند و شهرت فضیلت آن امام همام باقصی نقاط دولت عباسی رسیده بود و بسیاری از خواص و علماء و دانشمندان و فقهای امامیه و غیر امامیه می دانستند شاخص ترین مردم برجسته خاندان عترت و طهارت علی بن موسی الرضا علیه السلام می باشد - دلایل امامت و وصی بودن آن قائم عصر از مسائل مسلم بوده و لذا بفاصله ی كوتاهی پس از شهادت و رحلت امام هفتم محمد بن عیسی قبطینی 18000 (هجده هزار) مسئله از مسائل فروع و اصول علمی را از مجمع امامیه جمع آوری كرد و با نظریات اهل ملل و نحل و ادیان همه را برای امام هشتم علی بن موسی الرضا علیه السلام برد و از آن حضرت جواب كافی و شافی برای همه آن مسائل گرفت و این 18000 مسئله در جامعه علمی مسلمین مخصوصا صاحبان نظر از متكلمین و محدثین و ارباب عقاید و فرق عكس العملی در محافل روحانیت نموده كه همه علما را حریص برای زیارت امام رضا و درك محضرت مبارك او نموده - البته گروهی هم از علمای ضاله ی دنیاپرست رشك و حسد بردند ولی بالاتفاق همه علمای عصر اقرار و اعتراف بفضیلت علمی و افضلیت او كردند چنانچه تاریخ و حدیث شاهد گفتار ما می باشد. [1] .
ابوالصلت كه از نزدیك شاهد این جریان بوده می گوید ندیدم هیچ كس را اعلم از علی بن موسی الرضا علیه السلام و ندیدم هیچ عالمی را و دانشمندی را در تمام فرق و ادیان مگر آنكه اعتراف و تصدیق بمقام علمی امام هشتم كرده باشد و اضافه می كند كه من مكرر در مجالس علمی حاضر می شدم و محافل و دانشمندان مختلف را دیده ام و نشنیده احدی را مگر آنكه اقرار
[ صفحه 118]
بمقام علم و دانش علی بن موسی علیه السلام نماید و مجلس علمی مدینه كه محیط رجال و علما بود و برای درك علم و دانش از خاندان عترت و طهارت و زیارت آرامگاه رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می آمدند متواتر همه مقر و معترف بجامعیت و فضیلت علمی حضرت ثامن الحجج(ع) بودند.
و همین اتفاق و اعتراف عامه علماء با علمیت و افضلیت علی بن موسی الرضا علیه السلام باعث شد كه مأمون بفكر ولایت عهدی آن حضرت افتد و از حسن شهرت و مقام و منقبت او بنفع خود حداكثر استفاده را بنماید و چنانچه نمود بوجود مبارك امام رضا علیه السلام خراسان و بغداد و بصره و
[ صفحه 119]
كوفه را آرام كرد و بشهادت آن حضرت نیز بر همه آنها تسلط و حكومت یافت. [2] .
در حدیث نوشجانی است كه می گوید در مرو در مجالس مأمون و علی بن موسی(ع) حاضر بودم و این مجلس در ایوان ابی مسلم كه كاخی رفیع و عمارتی عالی و شایسته جلسه رسمی علماء در مرو بود حاضر بودم و علی بن موسی بن جعفر پهلوی مأمون نشسته بود و مأمون از آیه مباهله پرسید و امام هشتم چنان مطلب را تشریح و تحلیل فرمود (كه ما در احتجاجات خود آن حضرت نوشتیم) كه همه ی علمای حاضرین ساكت و متحیر شدند و مأمون و همه علماء تسلیم آراء و افكار علمی آن حضرت گشتند. [3] .
یكروز سلیمان جعفری وارد مجلس شد دید مجلس مأمون مملو از علماء و دانشمندان است سلیمان از مسائل دین سؤال كرد امام هشتم فوری از سخن اول عدول و رو بسلیمان فرمود مسائل او را بحد كفایت پاسخ داد و فرمود ائمه اطهار از سرچشمه وحی و الهام سیراب شده اند و شبهات و اسرار تكوینی آفرینش و احكام دینی را تجزیه و تحلیل و تشریح فرمود، كه همه حضار در پیشگاه علم امام هشتم خاضع و خاشع گردیدند. [4] .
یكروز موسی بن سیار در طوس برخورد بامام هشتم كه از اسب پیاده شد بالای قبری نشست و فرمود یا فلان بن فلان ابشر با الجنة فلا خوف علیك بعد هذه الساعة، ابن سیار تعجب كرد امام فرمود ما شیعیان و دوستان خود را می شناسیم و هر صبح و عصر از حال آنها و كار آنها واقفیم و برای آنها طلب مغفرت می كنیم و آنها را بشارت می دهیم. [5] .
گفته شد كه از تاریخ شهادت امام موسی علیه السلام (25 رجب سال 183 تا سال 202) قریب بیست سال مدت امامت حضرت ثامن الحجج بوده كه باید 14 سال هم باین مدت افزود و آن دوره تبعید و تحت نظر و زندانی بودن حضرت موسی بن جعفر علیه السلام می باشد در این مدت 25 سال امام رضا علیه السلام كه از سن بیست سالگی آنحضرت شروع می شود در جامعه مسلمانان جهان مخصوصا در مدینه و مكه و عراق شهرتی بسزا داشت و مردمی كه برای تشرف حضور امام هفتم می رفتند و موفق نمی شدند از محضر علمی و مكتب اخلاقی امام رضا علیه السلام استفاده می كردند و شهرت فضیلت آن امام همام باقصی نقاط دولت عباسی رسیده بود و بسیاری از خواص و علماء و دانشمندان و فقهای امامیه و غیر امامیه می دانستند شاخص ترین مردم برجسته خاندان عترت و طهارت علی بن موسی الرضا علیه السلام می باشد - دلایل امامت و وصی بودن آن قائم عصر از مسائل مسلم بوده و لذا بفاصله ی كوتاهی پس از شهادت و رحلت امام هفتم محمد بن عیسی قبطینی 18000 (هجده هزار) مسئله از مسائل فروع و اصول علمی را از مجمع امامیه جمع آوری كرد و با نظریات اهل ملل و نحل و ادیان همه را برای امام هشتم علی بن موسی الرضا علیه السلام برد و از آن حضرت جواب كافی و شافی برای همه آن مسائل گرفت و این 18000 مسئله در جامعه علمی مسلمین مخصوصا صاحبان نظر از متكلمین و محدثین و ارباب عقاید و فرق عكس العملی در محافل روحانیت نموده كه همه علما را حریص برای زیارت امام رضا و درك محضرت مبارك او نموده - البته گروهی هم از علمای ضاله ی دنیاپرست رشك و حسد بردند ولی بالاتفاق همه علمای عصر اقرار و اعتراف بفضیلت علمی و افضلیت او كردند چنانچه تاریخ و حدیث شاهد گفتار ما می باشد. [1] .
ابوالصلت كه از نزدیك شاهد این جریان بوده می گوید ندیدم هیچ كس را اعلم از علی بن موسی الرضا علیه السلام و ندیدم هیچ عالمی را و دانشمندی را در تمام فرق و ادیان مگر آنكه اعتراف و تصدیق بمقام علمی امام هشتم كرده باشد و اضافه می كند كه من مكرر در مجالس علمی حاضر می شدم و محافل و دانشمندان مختلف را دیده ام و نشنیده احدی را مگر آنكه اقرار
[ صفحه 118]
بمقام علم و دانش علی بن موسی علیه السلام نماید و مجلس علمی مدینه كه محیط رجال و علما بود و برای درك علم و دانش از خاندان عترت و طهارت و زیارت آرامگاه رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می آمدند متواتر همه مقر و معترف بجامعیت و فضیلت علمی حضرت ثامن الحجج(ع) بودند.
و همین اتفاق و اعتراف عامه علماء با علمیت و افضلیت علی بن موسی الرضا علیه السلام باعث شد كه مأمون بفكر ولایت عهدی آن حضرت افتد و از حسن شهرت و مقام و منقبت او بنفع خود حداكثر استفاده را بنماید و چنانچه نمود بوجود مبارك امام رضا علیه السلام خراسان و بغداد و بصره و
[ صفحه 119]
كوفه را آرام كرد و بشهادت آن حضرت نیز بر همه آنها تسلط و حكومت یافت. [2] .
در حدیث نوشجانی است كه می گوید در مرو در مجالس مأمون و علی بن موسی(ع) حاضر بودم و این مجلس در ایوان ابی مسلم كه كاخی رفیع و عمارتی عالی و شایسته جلسه رسمی علماء در مرو بود حاضر بودم و علی بن موسی بن جعفر پهلوی مأمون نشسته بود و مأمون از آیه مباهله پرسید و امام هشتم چنان مطلب را تشریح و تحلیل فرمود (كه ما در احتجاجات خود آن حضرت نوشتیم) كه همه ی علمای حاضرین ساكت و متحیر شدند و مأمون و همه علماء تسلیم آراء و افكار علمی آن حضرت گشتند. [3] .
یكروز سلیمان جعفری وارد مجلس شد دید مجلس مأمون مملو از علماء و دانشمندان است سلیمان از مسائل دین سؤال كرد امام هشتم فوری از سخن اول عدول و رو بسلیمان فرمود مسائل او را بحد كفایت پاسخ داد و فرمود ائمه اطهار از سرچشمه وحی و الهام سیراب شده اند و شبهات و اسرار تكوینی آفرینش و احكام دینی را تجزیه و تحلیل و تشریح فرمود، كه همه حضار در پیشگاه علم امام هشتم خاضع و خاشع گردیدند. [4] .
یكروز موسی بن سیار در طوس برخورد بامام هشتم كه از اسب پیاده شد بالای قبری نشست و فرمود یا فلان بن فلان ابشر با الجنة فلا خوف علیك بعد هذه الساعة، ابن سیار تعجب كرد امام فرمود ما شیعیان و دوستان خود را می شناسیم و هر صبح و عصر از حال آنها و كار آنها واقفیم و برای آنها طلب مغفرت می كنیم و آنها را بشارت می دهیم. [5] .
[1] عيون اخبار الرضا ص 106 - كشف الغمه ص 274.
[2] مناقب ابن شهر آشوب ص 404.
[3] حقايل التأويل شريف رضي ص 115 و فصول الممتازه سيد مرتضي ص 18 نقل از نوشجاني راوي حديث - وفات الرضا آقاي مقرم ص 17.
[4] مناقب ص 391 ج 2.
[5] بحار الانوار ص 29 ج 12.